قوز قرنیه و استفاده از روش CORNEA CROSS LINKING در این عارضه

قرنیه نرمال، اتصالاتی بین الیاف کلاژنی قرنیه دارد که آن‌ها را محکم و به شکل طبیعی خود نگه می‌دارد. در قوز قرنیه این اتصالات کم و بافت قرنیه ضعیف می‌شود. این ساختار ضعیف باعث متورم شدن قرنیه به سمت بیرون و به اصطلاح قوز قرنیه می‌شود.
یکی از روش‌های درمان قوز قرنیه، CXL یا اتصال کلاژن‌های قرنیه است. در این روش با استفاده از قطره ویتامین B2 (ریبوفلاوین) و تابش اشعه UVA، اتصالاتی به قرنیه اضافه می‌شود که آن را محکم کرده و شکل آن را حفظ می‌کند. این اتصالات جدید باعث استحکام قرنیه و جلوگیری از فرآیند نازک شدن قرنیه و از دست رفتن بیشتر بینایی می‌شود.
روش CXL نمی‌تواند نیاز به عینک یا لنزهای تماسی را از بین ببرد اما پیشرفت قوز قرنیه را کاهش می‌دهد یا آن را متوقف می‌کند. مطالعات نشان داده که روش CXL از کاهش بیشتر بینایی در بیش از 95% بیماران جلوگیری می‌کند و در %81-60% بیماران، دید را بهبود می‌بخشد. همچنین روش CXL باعث می‌شود افرادی که بخاطر قوز قرنیه در گذاشتن لنز مشکل داشتند، راحت‌تر بتوانند از لنزهای تماسی استفاده کنند.
این روش درمانی برای بیمارانی توصیه می‌شود که قوز قرنیه‌شان در حال بدتر شدن است و یا در خطر بدتر شدن قوز قرنیه هستند. معمولا پیشرفت قوز قرنیه در اواسط دهه 30 زندگی متوقف می‌شود بنابراین CXL برای بیماران مسن‌تر لازم نیست. افراد باید حداقل 12 سال سن داشته باشند و قرنیه آن‌ها خیلی نازک نباشد.
منبع:
http://www.toledo-lasik.com/ohio/cross-linking-cxl.htm
http://www.moorfields.nhs.uk/sites/default/files/uploads/documents/Corneal%20cross-linking.pdf