توانایی و قدرت بینایی افراد در طول زندگی دستخوش تغییرات زیادی میشود. یکی از این تغییرات که پس از ۴۰ سالگی رخ میدهد، اختلال پیرچشمی است. پیشرفت بیماری پیرچشمی تا حدود ۵۵ سالگی ادامه مییابد. در افراد مبتلا به پیرچشمی قدرت تطابق عدسی چشم کاهش مییابد، به طوری که فرد دید واضحی از اشیاء نزدیک ندارد و برای دید بهتر بایستی اشیاء را دورتر از فاصله طبیعی بنگرد. در واقع به مرور و با افزایش سن، عدسی چشم خاصیت انعطافپذیری خود را از دست میدهد و با کاهش الاستیسیته عدسی، چشم فرد برای دید نزدیک نمیتواند به خوبی تطابق داشته باشد و اجسام نزدیک را نمیتواند به وضوح ببیند.
برخی از علائم پیرچشمی عبارتند از:
اگر بیماری پیرچشمی را به درستی و به موقع درمان نکنید دچار برخی مشکلات و اختلالات خواهید شد. در ادامه، به برخی از این مشکلات اشاره میکنیم:
عینک مطالعه: اگر تنها مشکل در بینایی شما پیرچشمی باشد (یعنی اختلالات دوربینی، نزدیک بینی و آستیگماتیستم نداشته باشید) ممکن است عینک مطالعه بهترین راه حل درمانی برای شما باشد.
عدسیهای دو کانونی، سه کانونی و پیشرفته: اگر در حال حاضر دچار دیگر اختلالات بینایی هستید و از عینک استفاده مینمایید ممکن است نیاز به استفاده از عدسیهای چند کانونی داشته باشید. انواع این عدسیها عبارتند از:
لنزهای تماسی: برخی از افراد ترجیح میدهند که به جای عینک از لنز تماسی استفاده کنند. دو نوع لنز تماسی جهت بهبود پیرچشمی وجود دارد که عبارتند از:
جراحی انکساری چشم: برای برخی افراد، استفاده مداوم از عینک و لنزهای تماسی کار مشکلی است. به همین دلیل ممکن است پزشک روشهای جراحی همچون لیزیک را به شما پیشنهاد دهد. طی جراحی، یکی از چشمها برای دید نزدیک و چشم دیگر برای دید دور اصلاح میشود. اما قبل از انجام جراحی، پزشک جلسات مشاورهای را تنظیم مینماید تا با معاینه و بررسی وضعیت بیمار، از انتخاب این روش اطمینان حاصل کند.
دکتر ادیب مقدم متخصص جراحی چشم از دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هستند برای آگاهی بیشتر در مورد خدمات ارائه شده در مطب ایشان روی لینک آن کلیک کنید. همچنین میتوانید برای مشاوره تخصصی با ما تماس بگیرید.